İstanbul Kabataş Erkek Lisesi tarafından Behçet Necatigil 9. Şiir Yarışması düzenlendi. Behçet Necatigil’in “Çağın Tanığı Olmak” şiirindeki “İçindeyim, diretiyorum çağa/ Size ne miyim ben, siz bana nesiniz? dizelerinin konu olarak seçildiği yarışmaya İstanbul’daki tüm lise ve dengi okullar katıldı. Yarışmaya Levent Yerleşkemizden lise öğrencimiz Şebnem Duru Ustaoğlu (12E) “Oyuncak Bebek” adlı şiiriyle katıldı. Kabataş Erkek Lisesi Galip Vardar Salonu’nda 13 Aralık Perşembe günü düzenlenen törende Şebnem Duru Ustaoğlu Behçet Necatigil 9. Şiir Yarışmasının Özel Jüri Ödülü’ne layık görüldü.
Oyuncak Bebek
Titrek eller aralıyor tahtadan oymalı dolabı
Titrek elleri var uşağın
bir o kadar da ürkek, çekingen
Dolap, dolap değil sanki
söyleniyor kapakları aralanınca
İçinden anneanne kokusu çıkıyor dolabın
Eski bir bilinmişlik kokusu yayılıyor tüm odaya
Dolabın içinde yepyeni oyuncak bebekler
Dokunsan canlanacak
konuşacak
küfredecek bebekler
Bu bebekler yorgun
Bu bebekler bitkin
Bu bebekler tarumar olmuş
Tüy bitmiş bu bebeklerin dillerinde
Fakat gözlerindeki ışıltı
Ah o ışıltı ki ne ışıltı
Küçük güneş parçacıkları konmuş
bu bebeklerin göz bebeklerine
Bu güneşin üstü
bir yağmur bulutuyla örtülmüş
O güneş ne beni
ne seni
ne onları ısıtır artık
Uşak titrek ellerini
ve yenmiş tırnaklarını
Uzattı bir bebeğe
Titreyerek aldı bebeği
Sanki düşecekti elleri bileklerinden
O da korkuyordu bu tıkılıkalmış bebekten
Ve uşak yol aldı doğuya
yol aldı odanın köşesine
yol aldı ışığın bile çekinip değemediği yere
ürkek ayakları ve hop desen düşecek kalbiyle yol aldı uşak
“efendim,” dedi uşak elindeki bebeği
takdim ederken kurnaz tilkiye
ezik büzük dudakları
bir tek o zaman aralandı
bir tek o söz çıktı o dudaklardan
ve o sivrisinek gözler
Cek Deniyıls’ını içen
kurnaz tilkinin gözlerinden hep kaçtı
Bebeğin gözünde ise şimşekler çakıyor
Kıvranıyor bebek dilinin ucundaki yılanları atmak için
Ve ağlıyor
ağlıyor
ağlıyor bu bebek
Bu bebek Azrail’in şarkısını duyuyor
ta odanın öbür ucundan
Ve o an anlıyor bebek
Biliyor sonunu
Kendini çaresizliğin yatıştırıcı kollarına bırakıyor bu bebek
Tanrının adını alıyor
ağzına kurnaz tilki
Ve toynak elleriyle
Güçlü bir hamle ile kırıyor bebeğin narin boynunu
Azrail şarkısını bitiriyor
Ve çıkıyor bu lanet odadan
Uşak kendi inine çekiliyor hiçbir göze değmeden
Ve oda çınlıyor kurnaz tilkinin kahkahaları
bebeklerin çığlıkları
ve sessizlikle
Ve sessizlikle çınlıyor oda,
Çınlıyor oda sessizlikle!
Şebnem Duru Ustaoğlu (12E)
